آی پی چیست؟

آی پی (IP) مخفف عبارت "آدرس پروتکل اینترنتی" (Internet Protocol Address) است که به طور خلاصه به یک شناسه یکتا برای دستگاه‌های متصل به شبکه‌های کامپیوتری اشاره دارد. این شناسه به هر دستگاه که به شبکه متصل است، اختصاص داده می‌شود تا امکان تشخیص و ارتباط با آن دستگاه در شبکه فراهم شود.

ساختار آی پی

آدرس آی پی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: بخش شبکه (Network Portion) و بخش میزبان (Host Portion). این دو بخش به طور کلی به صورت زیر نمایش داده می‌شوند:

• IPv4: شامل چهار بایت (32 بیت) است که به طور معمول با نقطه‌گذاری جدا می‌شوند، به عنوان مثال: 192.168.1.1.
• IPv6: یک آدرس جدید تر با اندازه 128 بیت است و شامل هشت گروه از اعداد و حروف hexadecimals با دو نقطه‌گذاری جدا می‌شوند، به عنوان مثال: 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334.

کاربردهای آی پی

1. شناسایی دستگاه‌ها: آی پی به شبکه امکان ارائه یک شناسه منحصر به فرد به هر دستگاه متصل به آن را می‌دهد، بنابراین امکان ارتباط و تبادل داده‌ها بین دستگاه‌ها فراهم می‌شود.
2. نقل و انتقال داده‌ها: آدرس آی پی به اینترنت امکان ارسال و دریافت داده‌ها به یک دستگاه را فراهم می‌کند. این شناسه به هر کامپیوتر، دستگاه متصل به اینترنت یا شبکه، مودم، یا سرور اختصاص داده می‌شود.
3. تعیین مکان جغرافیایی: با تحلیل آدرس آی پی، می‌توان به طور نسبی مکان جغرافیایی یک دستگاه را مشخص کرد، که برای مدیریت شبکه، امنیت اطلاعات و تحلیل ترافیک مفید است.

نوع‌های مختلف آی پی

• آی پی استاتیک: آدرس آی پی ثابت است که همیشه به یک دستگاه معین اختصاص دارد.
• آی پی پویا: آدرس آی پی که به صورت خودکار توسط یک سرور DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) به دستگاه‌ها اختصاص داده می‌شود و پس از یک مدت زمانی تغییر می‌کند.

آدرس آی پی به عنوان یک شناسه منحصر به فرد برای هر دستگاه متصل به اینترنت یا شبکه، امکان تبادل داده‌ها، ارتباطات شبکه‌ای، و شناسایی دستگاه‌ها را فراهم می‌کند. استفاده صحیح و مدیریت مناسب از آدرس‌های آی پی، امکان بهبود امنیت، مدیریت ترافیک و بهره‌وری در شبکه‌های کامپیوتری را فراهم می‌آورد.